Szklarska Poręba (województwo dolnośląskie, powiat jeleniogórski)

Historia

Historia Szklarskiej Poręby jest związana z rozwojem hutnictwa szkła, z poszukiwaniami kamieni szlachetnych, a od połowy XIX w także z turystyką. Rozwój hutnictwa wiązał się z wyrębem lasów. Za potrzebnym do wytopu szkła drewnem huty „wędrowały", a wraz z nimi osady hutników, drwali i kurzaków. Z tym faktem wiąże się nazwa Szklarskiej Poręby. Została ustalona przez Instytut Śląski w 1946 r. i ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Ziem Odzyskanych nr. 5. W dokumencie z 1366 r. Szklarska Poręba nosiła nazwę „Schribirshau", a w 1371 r. „Schreibirshau". W połowie XIX w. polski poeta i rysownik Bohusz Zygmunt Stręczyński nazwał Szklarską Porębę - Nieboszczycami. Obecna nazwa nawiązuje do początków osadnictwa - szklarze, wyrębując las stopniowo przemieszczali się na południe, ku górom. Na porębach po szklarzach powstawały osady - szklarskie poręby.

Pod koniec XIX w. piękno okolic spowodowało napływ do Szklarskiej Poręby pisarzy, malarzy i rzeźbiarzy - powstała trwająca do dziś swoista kolonia artystyczna. Od połowy XIX w. Zaczęła rozwijać się turystyka. Przełomem było wybudowanie drogi z Piechowic przez Przełęcz Szklarską do Harrachova w 1847 r. oraz linii kolejowej z Jeleniej Góry do Tanvaldu w 1902 r.

Na początku XX w. 14% mieszkańców utrzymywało się z pracy na roli i w lesie, 19% z przemysłu i rzemiosła, a aż 48% z turystyki. Po 1945 roku większość bazy noclegowej Szklarskiej Poręby przeszła na własność Funduszu Wczasów Pracowniczych i Szklarska Poręba stała się jedną z najbardziej znanych miejscowości wypoczynkowych w Polsce. W 1959 r. Szklarska Poręba uzyskała prawa miejskie. Kolejnym ważnym dla rozwoju miasta wydarzeniem było wybudowanie w 1962 r. wyciągu krzesełkowego na Szrenicę.

 

Źródło: Referat Promocji Miasta Szklarska Poręba

 
FB dlaMaturzysty.pl reklama