Wałbrzych (województwo dolnośląskie, powiat wałbrzyski)

Ciekawe miejsca

Kościół Świętych Aniołów Stróżów - ulica Garbarska / Moniuszki - w miejscu tym w 1444 r. zbudowano kościół św. Michała. Obecny kościół został wzniesiony w latach 1898 - 1904, w stylu neogotyckim według projektu wrocławskiego architekta Alexisa Langera. Kościół został zbudowany na planie krzyża łacińskiego i ma wymiary 60,0 m długości i 30,0 m szerokości. Jest budowlą halową z trzema nawami. Wielkość budowli podkreślają monumentalne schody oraz smukła wieża z iglicowym hełmem o wysokości 81,0 m. We wnętrzu kamienna chrzcielnica z 1593 r., w elewacji południowej renesansowe i barokowe płyty nagrobne (XVI - XVIII w.) przeniesione z innych kościołów. Okna witrażowe mają do 12 m wysokości. Witraże w prezbiterium z warsztatu Meyera w Monachium, wykonane w 1904 r., przedstawiają Św. Rodzinę przy pracy.

 

Pałac Czettritzów - wzniesiony w latach 1604 - 1628 po pożarze zamku Nowy Dwór. Pierwotnie był to renesansowy dwór wraz z folwarkiem. W latach 1882 - 1883 zbudowano budynek główny pałacu w stylu baroku flamandzkiego. W późniejszych latach obiekt był wielokrotnie przebudowywany. Dzisiejszy pałac ma około 100 m długości. Fasada posiada dwa portale - renesansowy i neobarokowy. Pałac otacza park krajobrazowy. W zespole zamkowym kilka innych zabytkowych budowli. Obecnie w pałacu mieści się Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Angelusa Silesiusa.

 

Muzeum w Wałbrzychu, ul. 1 Maja 9 - budynek dawnego pałacu Albertich pochodzi z lat 1800 - 1803, zbudowany według proj. L. Niederäckera. Jest to obiekt 3-skrzydłowy z otwartym dziedzińcem obramowanym dwoma skrzydłami bocznymi. W osi skrzydła głównego trójkątny tympanon podtrzymywany przez podwójne kolumny jońskie. Pałac w 1834 r. został zakupiony przez kupca Albertiego. Od 1926 jest własnością wałbrzyskiego magistratu i siedzibą Muzeum. Funkcjonują tu działy: Ceramiki, Geologii, Sztuki, Historii Miasta, Archeologii oraz Oddział Muzeum Przemysłu i Techniki. Dział geologii posiada jedną z największych w Polsce kolekcji karbońskiej flory kopalnej. W muzeum można zwiedzać salę ceramiki wałbrzyskiej oraz europejskiej, salon mieszczański, salonik myśliwski, ekspozycję mebli, salę historii miasta oraz sale wystaw czasowych.

 

Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej - Plac Kościelny W miejscu obecnego kościoła znajdował się pierwszy kościół parafialny miasta. Prawdopodobnie istniał on już w 1191 r., ponieważ stał na źródle wody uważanym za cudowne, szybko stał się miejscem pielgrzymkowym. Obecny murowany budynek kościoła został wzniesiony w 1714 r. Wewnątrz m.in. barokowy ołtarz główny z obrazem MB Bolesnej, patronki miasta, ambona, prospekt organowy.

 

Kościół Zbawiciela - ewangelicko - augsburski, klasycystyczny, zbudowany w latach 1785 - 88 według projektu słynnego architekta Carla Gottharda Langhansa, twórcy berlińskiej Bramy Brandenburskiej. Wnętrze posiada charakterystyczne empory wsparte na murowanych filarach, wyżej na kolumnach. W empory wkomponowano organy. Podczas remontu kościoła w latach 1862 - 1864 dotychczasową okrągłą wieżę podwyższono, przebudowano na kwadratową i zwieńczono kopułą.

 

Wałbrzyski Rynek był niegdyś placem targowym. Tutaj odbywały się targi tygodniowe, roczne a także świąteczne. Od 1731 r. w centrum obecnego rynku znajdował się drewniany ratusz. Został rozebrany w 1857 r., gdyż był zbyt mały dla rajców miejskich i zarządu miasta. Wówczas centrum rynku zajął zbiornik wodny przerobiony później na dwie fontanny i klomby towarzyszące pomnikowi Fryderyka III (1908 r.). Pomnik został rozebrany w 1920 r.

Obok kamienicy „Pod Kotwicą" do połowy XIX w. znajdował się pręgierz.

W latach 90. XX wieku Rynek zrewaloryzowano. Zostały odnowione elewacje kamienic, położono nową nawierzchnię. W środku Rynku powstała fontanna.

 

Ratusz - został wzniesiony w 1856 r. w stylu neogotyckim wg projektu arch. H. Wässermanna. W roku 1903 do budynku głównego dobudowano dwa skrzydła boczne. Nad głównym wejściem sygnaturka zwieńczona iglicowym hełmem, po obu stronach fasady ośmioboczne wieże z iglicowymi hełmami.

 

ZAMEK KSIĄŻ

(dawne nazwy to Fürstenberg lub Fürstenstein). Największy zamek na Dolnym Śląsku, trzeci co wielkości w Polsce. Majestatyczny kolos zbudowany na skale, bajecznie wtopiony w Książański Park Krajobrazowy. Leży w północnej części miasta nad doliną Pełcznicy na wysokości około 395 m n.p.m. Zbudowany w XIII w. przez księcia świdnickiego Bolka I, w ciągu stuleci wielokrotnie rozbudowywany stanowi obecnie urzekający konglomerat wielu stylów architektonicznych. Imponująca bryła zamku mieści ponad 400 pomieszczeń w tym reprezentacyjne sale, salony wystawowe, sale konferencyjne oraz komfortowe wnętrza hotelowo -gastronomiczne. Wspaniałe plenery przyciągają filmowców i artystów. Można tu odpocząć obcując z historią, w otoczeniu zieleni i ciekawie spędzić czas, bowiem Zamek to centrum kulturalno - wystawiennicze regionu, siedziba cenionej w kraju Wałbrzyskiej Galerii Sztuki BWA „Zamek Książ" oraz miejsce wielu prestiżowych imprez, z których największą popularnością cieszy się Festiwal Kwiatów i Sztuki i Międzynarodowy Festiwal Kameralistyki Ensemble im. Księżnej Daisy.


 

 

 

Wałbrzych, ul. Piastów Śl. 1,

tel. + 48 74 6643800,

www.ksiaz.walbrzych.pl

RUINY ZAMKU NOWY DWÓR położone są na szczycie Góry Zamkowej (618 m).

 Prawdopodobnie zamek był wzniesiony przez księcia świdnicko - jaworskiego Bolka II Małego w połowie XIV w. Pierwsza wzmianka o budowli pochodzi z 1364 r. Po śmierci Bolka II przeszedł w ręce czeskie. W latach 1402 - 1417 został rozbudowany. Od 1434 r. stanowił własność rodu Czettritzów. Na początku XVI w. ponownie został przebudowany w stylu renesansowym. Po 1581 r. kiedy spłonął po uderzeniu pioruna, Czettritzowie zbudowali dla siebie nową rezydencję w dzisiejszym centrum Wałbrzycha.

Zamek miał kształt wrzecionowaty. Składał się z zamku górnego oraz podzamcza oddzielonego suchą fosą, wykutą w skale. Podzamcze rozpoczynało się od północy gotycką bramą wjazdową. Do dzisiaj zachował się gotycki portal bramny, mury podzamcza oraz fragmenty murów i budynków zamku górnego.

Przez zamek przechodzi żółty szlak turystyczny ze stacji kolejowej Wałbrzych Główny.

 

Góra Zamkowa, dzielnica Podgórze


Najdłuższy tunel kolejowy w Polsce

Wydrążony pod szczytem Małego Wołowca (720 m). Najdłuższa tego typu budowla w Polsce i jedna z najdłuższych w Europie. W rzeczywistości są to dwa równoległe tunele: pierwszy o długości 1560 m zbudowany w latach 1876 - 1889 i drugi o długości 1601 m z lat 1907 - 1912. Wlot do tuneli na wysokości 540 m, wylot na wysokości 535 m. Kształt tuneli eliptyczny. W połowie długości został wydrążony pionowy szyb wentylacyjny. Maksymalna głębokość tunelu od powierzchni wynosi 181,0 m.

 

Dzielnica Podgórze


Muzeum Przemysłu i Techniki

Skansen budownictwa górniczego XIX wieku, oddział Muzeum w Wałbrzychu.

 Pierwsza historyczna informacja o wydobyciu węgla na terenie Wałbrzycha pochodzi z 1561 r i dotyczy Białego Kamienia - dzielnicy Wałbrzycha. Górnictwo rozwijało się tu przez 500 lat, a czasy największej prosperity przypadają na wiek XIX i XX. Po likwidacji wałbrzyskich kopalń pod koniec XX w., pozostało wiele wciąż czynnych urządzeń górniczych, które w 2000 r. częściowo udostępniono do zwiedzania, tworząc Muzeum Przemysłu i Techniki. Mieści się ono w zabytkowym kompleksie architektoniczno - przemysłowym nieczynnej kopalni „Julia". Najciekawsze elementy Muzeum Przemysłu i Techniki to:

  • wieże wyciągowe szybu Julia z 1893 r. i szybu Sobótka z 1902 r.,
  • wielkogabarytowe elektryczne maszyny wyciągowe z 1911r.,
  • Sztolnia „Julia" wyposażona w górnicze maszyny i urządzenia,
  • łańcuszkowa łaźnia górnicza z 1915 r.,
  • ekspozycja kamieni górniczych - najstarszy z 1739r.,
  • budynek kotłowni z 1882 r.,
  • sortownia węgla z 1888 r. oraz łaźnia górnicza z 1915 r.,

 

Adres:

Wałbrzych, ul. Wysockiego 28,

tel +4874 6646032, 33, 34


Muzeum w Wałbrzychu

Muzeum mieści się w zabytkowych wnętrzach XVIII - wiecznego pałacu, należącego niegdyś do kupieckiej rodziny Albertich i prowadzi swoją działalność nieprzerwanie od 1926r. Na stałych wystawach prezentuje geologię - minerały, skały i skamieniałości Dolnego Śląska, a także ceramikę wałbrzyską i innych znanych wytwórni europejskich.

 

Adres:

Wałbrzych, ul. 1 Maja 9,

tel. +48 74 664 60 30

+48 74 664 60 31

muzeum@muzeum.walbrzych.pl

www.muzeum.walbrzych.pl

 

Wałbrzyski Świat Porcelany

Historia wałbrzyskiej porcelany sięga roku 1831 kiedy to Carl Franz Krister założył pierwszą w mieście wytwórnię porcelany, a w 1845 roku Carl Robert Tielsch uruchomił kolejną manufakturę. Oprócz tychże powstały mniejsze wytwórnie: Hermanna Ohme (1882-1930) i Franza Prause (1892-1934). Dwie pierwsze fabryki przetrwały w dobrej kondycji i działają do dziś jako Fabryka Porcelany „Krzysztof" i Fabryka Porcelany „Wałbrzych". W roku 1988 zaczęła produkować trzecia, nowa Fabryka Porcelany "Książ".

Dziś poznać historię wałbrzyskiej porcelany i podziwiać jej kruche piękno możemy w Muzeum w Wałbrzychu. Prezentowane wyroby tutejszych fabryk to porcelana użytkowa i dekoracyjna oraz wyroby galanteryjne. Wyroby te charakteryzuje bogactwo form i piękne, ręcznie malowane dekoracje.

Muzeum w Wałbrzychu posiada również interesującą kolekcję porcelany z wytwórni dolnośląskich i polskich oraz kolekcję ceramiki z wielu znanych fabryk europejskich: Niemiec, Francji, Danii, Czech, Rosji, Anglii, Holandii i Włoch. Wśród obiektów z porcelany na szczególną uwagę zasługują wyroby miśnieńskie, które należały do najcenniejszych w Europie, a każdy pojedynczy obiekt stanowi dzieło sztuki. Przyciąga tu wzrok grupa figuralna „Zwycięstwo Apollina", główka do fajki w postaci leżącego psa, czy czarka do picia herbaty. Ciekawymi eksponatami są także majolikowa waza dekoracyjna z Docci (Włochy) oraz malowane ręcznie fajanse z Delft i Anglii.

Kolekcja ceramiczna Muzeum liczy obecnie ok. 11 tys. obiektów. Znaczące miejsce w tym zbiorze zajmuje ceramika artystyczna i unikatowa licząca ok. 460 prac. Kolekcja ta jest rezultatem plenerów ceramicznych odbywających się w wałbrzyskich fabrykach porcelany od 1977 roku i prezentuje wszystkie najnowsze kierunki poszukiwań artystycznych w tej dziedzinie.

Po wizycie w Muzeum zainteresowanych współczesną porcelaną zapraszamy do sklepów firmowych wałbrzyskich fabryk porcelany.

 

Osobliwości geologiczne

Muzeum w Wałbrzychu posiada bardzo ciekawe zbiory geologiczne, które stanowią przede wszystkim okazy flory i fauny karbońskiej oraz minerałów i skał. Przed wejściem do Muzeum ułożone są pnie karbońskich araukarii. Wśród fauny prawdziwym rarytasem jest okaz późnokarbońskiego stawonoga z gromady wijów. Wałbrzyska skamieniałość jest jedynym okazem kopalnego wija w Polsce i drugim okazem na świecie. Wśród zbioru minerałów duże zainteresowanie wzbudza piękny okaz kryształu górskiego na gnejsie z Gór Sowich.

 

Palmiarnia

„Ogród Zimowy" najstarszy w Polsce, zbudowany w latach 1911 - 1914 z polecenia Jana Henryka XV Hochberga, w hołdzie dla pięknej żony księżnej Marii Theresie von Pless zwanej Daisy. Jak na owe czasy, Palmiarnia była obiektem imponującym, niesłychanie wysokim (wysokość kopuły 15 m.), a co ciekawe, wnętrze obiektu zostało wyłożone tufem wulkanicznym pochodzącym z Etny na Sycylii, tworząc groty, skały i kaskady. Obok palmiarni istniał ogród japoński, rosarium, ogród owocowo - warzywny i obszar przeznaczony pod uprawę krzewów. Po ukończeniu budowy sprowadzono do Palmiarni ok. 80 gatunków roślin, a wśród nich wyrośnięte już palmy daktylowe, które można podziwiać do dziś.

 

Adres:

Wałbrzych, ul. Wrocławska 158,

tel. +4874 6663315


 

Źródło: Biuro Promocji Miasta Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu

 
FB dlaMaturzysty.pl reklama